De architect Berlage behoeft geen verdere toelichting. Hij was in de tijd van de bouw misschien wel, zoals toenmalige burgemeester T.E. Welt het verwoordde, "Neerlands grootsten bouwmeester van den tegenwoordigen tijd." Hij is lange tijd gezien als Nederlands belangrijkste architect in het begin van de twintigste eeuw.Zijn stijl is kenmerkend. Deze stijl is terug te vinden in het exterieur en in het interieur van het gebouw. Het gebouw is grondig gerestaureerd, waardoor alle kenmerkende kleurelementen weer te voorschijn zijn gekomen. Gelukkig had de plaatselijke schilder bij zijn regelmatige onderhoudswerkzaamheden de oorspronkelijke verflagen niet verwijderd! Het interieur is van een schoonheid die zich niet in woorden laat beschrijven. Elk lichtknopje, elke stoel, elke vloertegel en elk glas in lood raam ademt de geest van Berlage en is door hem zelf ontworpen.

Toch was Berlage zelf in eerste instantie niet helemaal tevreden over het gerealiseerde gebouw. Toen hij ter plaatse kwam inspecteren vond hij het gebouw wat schril afsteken tegen de omringende kapitale villa's van rentenierende boeren. Met name de toren achtte hij niet evenwichtig genoeg. Toen hij voorstelde om de toren wat hoger te bouwen gaven de vroede vaderen (financieel) niet thuis. Omdat Berlage voet bij stuk hield bood hij zelfs aan de verhoging uit eigen zak te betalen om zo een betere compositie van het geheel te bewerkstelligen. De gemeeenteraad keurde zijn ontwerp voor de verhoging van de toren echter zonder morren goed, zonder op Berlage's aanbod in te gaan.