|
Het dorp Usquert en het gehucht Wadwerd liggen aan de rand van het oude land. Ten noorden van de N363 lagen vroeger de uitgestrekte kwelders, waar niemand zich veilig voelde en waar de invloed van eb en vloed zich tweemaal daags liet gelden. Richting Rottum volgt de Provincialeweg ongeveer de meest westelijke oude boezem van de vroegere Fivelstroom. Rond het jaar 2000 vC lag Usquert min of meer op een landtong met een eigen bedijking die over Wadwerd, Usquert, de Streeksterweg, de oprit van boerderij Groot Bosch en via de wierde Wijtwerd terug naar Wadwerd liep. De restanten van deze oude contouren zijn nog zichtbaar in het land. Met de juiste achtergrondinformatie wordt een rondgang door het dorp en haar omgeving ineens veel interessanter en komt wat overgebleven is tot leven.Lees meer De oudste bedijking uit de twaalfde eeuw leverde nog enige bescherming. Maar stelt u zich daar niet te veel van voor. Waar u de restanten van deze oudste bedijking ook nu nog kunt zien blijkt dat deze dijk niet veel meer was dan een breed maar laag dammetje, dat ook de hoogste waterstanden niet kon tegenhouden. Zoals zoveel plaatsen op het Groninger platteland had en heeft ook Usquert een eigen landhaven. Voor het transport van de grote hoeveelheden agrarische produkten speelden de vele waterwegen in vervlogen tijden een belangrijke rol. Heel lang geleden had Usquert zelfs een open vaarverbinding naar de Waddenzee, de Sytsellinge, noordelijk van Usquert. Hieraan herinnert nog de naam Sytselleheerd, de vroegere naam van het voormalige verzorgingsgesticht aan de Zijlsterweg.
|
